muharib

muharib
(A.)
[ برﺎﺤﻡ ]
savaşçı.

Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • müharibə — is. <ər.> Dövlətlər arasında mütəşəkkil silahlı mübarizə; hərb, dava. Birinci dünya müharibəsi. Müharibə vəziyyətində olmaq. – Atabəy məmləkətləri müharibə ərəfəsində idi. M. S. O.. Qanlı müharibələrin şahidi olan İçərişəhər hər yandan… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • müharib — ə. 1) müharibə edən, vuruşan; 2) döyüşçü, cəngavər …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • müharibə — ə. dava, hərb, savaş …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • MUHARİB — Harbeden. Cenkci. Cengâver. * Cesur. Atılgan. Kahraman. * İyi harbeden. Harb usullerini iyi bilen …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • hərbən — ə. müharibə yolu ilə; vuruşa vuruşa, döyüşərək …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • Muḥāraba — Muharaba, arabisch ‏محاربة‎ muḥāraba, ist ein Rechtsbegriff in der islamischen Jurisprudenz. Ein weiterer Begriff mit demselben Inhalt ist ḥirāba.[1] Beide Begriffe sind nominale Ableitungen aus der Wurzel ḥ r b (ḥāraba) in der… …   Deutsch Wikipedia

  • qan — is. 1. Orqanizmin damarlarında dövr edib, onun bütün hüceyrələrinin qidalanmasını və maddələrin mübadiləsini təmin edən qırmızı maye. Sadıq kişi əllərinin qanını arxda yuyub üz qoydu həyətdən çıxmağa. C. M.. . . Çox qan itirməsinə baxmayaraq,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • şikəst — sif. <fars.> 1. Bədənin hər hansı bir üzvündən məhrum olmuş və ya hər hansı bir səbəbə görə onu itirmiş; əlil. Uşaq anadangəlmə şikəst z. doğulmuşdur. Şikəst oğlan. Şikəst qoca. – Əlbəttə, əzadan ki bir zad əskik olsa, şikəst hökmündədir. C …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • barıt — is. Odlu silahlardan ötrü patron, mərmi hazırlamaq üçün partlayıcı maddə. Tüstüsüz barıt. Ağ barıt. Barıt tüstüsü. Barıt iyi. ◊ Barıt qoxusu gəlir məc. – müharibə gözlənilir. Barıt kimi açılmaq (partlamaq) – dərhal hirslənmək, özündən çıxmaq,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dünya — is. <ər.> 1. Bir küll olaraq maddənin bütün formalarının məcmusu; kainat. Dünyanın əmələ gəlməsi. 2. Yer kürəsi, yer üzü, aləm. Dünyanın qitələri. Dünyanı dolaşmaq. Dünyada elə bir qüvvə yoxdur ki, bizə qalib gəlsin. – Bütün dünyanı gəzsən …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”